Menu
Είναι ένα χρόνιο φλεγμονώδες νόσημα που προσβάλλει τις αρθρώσεις όλων των μοιρών τηςσπονδυλικής στήλης καθώς και ιερολαγόνιες αρθρώσεις. Συχνά προσβάλλει τα ισχία, ενώ σπανιότερα προσβάλλει τους ώμους και τα γόνατα. Εκδηλώνεται κυρίως σε άντρες (τρεις φορές συχνότερα απ’ ότι στις γυναίκες) νεαρής ηλικίας (15-30 ετών).
Τα συμπτώματα της Αγκυλοποιητικής Σπονδυλίτιδας είναι συνήθως πόνος χαμηλά στη μέση (οσφυαλγία) που είναι εντονότερος τις πρώτες πρωινές ώρες ή και κατά τη διάρκεια της νυχτερινής κατάκλισης και υποχωρεί μετά από αρκετή ώρα ή αφού ο ασθενής κάνει αρκετές κινήσεις και ασκήσεις. Εκτός της οσφυαλγίας άλλο κοινό σύμπτωμά της είναι ο έντονος πόνος βαθιά στο γλουτό, συχνά και από τις δύο πλευρές. Ο πόνος αυτός, οφείλεται στη φλεγμονή
των ιερολαγονίων αρθρώσεων και μπορεί να επιτείνεται με το βήχα, το φτέρνισμα ή τη
στροφή του κορμού. Με την πάροδο του χρόνου, εάν η νόσος δεν αντιμετωπιστεί, η χρόνια
φλεγμονή προκαλεί μόνιμες αλλοιώσεις στη σπονδυλική στήλη που οδηγεί σε χαρακτηριστική
στάση σώματος με άκαμπτη-ευθεία οσφυϊκή μοίρα, κύφωση της θωρακικής μοίρας και αγκύλωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Μπορείτε να κάνετε το quiz που θα βρείτε εδώ ώστε να διαπιστώσετε εάν η οσφυαλγία σας
έχει φλεγμονώδη χαρακτήρα
Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό, την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται με τα ακτινολογικά ευρήματα. Δεν υπάρχουν ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις για τη διάγνωση της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας. Με ορισμένες εξετάσεις αίματος μπορούν να ελεγχθούν δείκτες φλεγμονής, αλλά η φλεγμονή μπορεί να προκληθεί από πολλά διαφορετικά προβλήματα υγείας. Μερικές φορές μπορεί να πραγματοποιηθεί μια εξέταση αίματος για να διαπιστωθεί εάν ο ασθενής φέρει την παραλλαγή του γονιδίου HLA-B27, η οποία βρίσκεται στα περισσότερα άτομα με Αγκυλοποιητική Σπονδυλίτιδα. Αυτό μπορεί να συμβάλει στη διάγνωση της Αγκυλοποιητικής Σπονδυλίτιδας, αλλά δεν είναι απολύτως αξιόπιστο, καθώς δεν έχουν όλοι με την πάθηση αυτή την παραλλαγή γονιδίου και μερικοί άνθρωποι έχουν την παραλλαγή γονιδίου χωρίς ποτέ να αναπτύξουν Αγκυλοποιητική Σπονδυλίτιδα.
Η συνηθέστερη διαγνωστική δοκιμασία είναι η ακτινογραφία της λεκάνης και της οσφυϊκής
μοίρας της σπονδυλικής στήλης που αναδεικνύει ιερολαγονίτιδα, συνήθως αμφοτερόπλευρα
και συμμετρικά, ενώ χαρακτηριστικές είναι και οι αλλοιώσεις των σπονδύλων με «τετράγωνο» σχήμα και η παρουσία συνδεσμόφυτων (οστικές γέφυρες που συνενώνουν γειτονικούς σπονδύλους) σε άτομα που εμφανίζουν συμπτώματα επί μακρύ χρονικό διάστημα.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ειδικά στα αρχικά στάδια της νόσου, η διάγνωση μπορεί να είναι πιο δύσκολη καθώς η βλάβη στη σπονδυλική στήλη δεν μπορεί πάντα να εντοπιστεί. Στις περιπτώσεις αυτές απαιτείται μαγνητική τομογραφία των ιερολαγόνιων αρθρώσεων, ως πιο ευαίσθητη μέθοδος ανάδειξης της φλεγμονής.
Τέλος, σε κάποιες περιπτώσεις (συχνότερα σε νέες γυναίκες οι οποίες μπορεί να έχουν και ψωρίαση) ενδέχεται να μην υπάρχει απεικόνιση της φλεγμονής στην μαγνητική τομογραφία των ιερολαγόνιων αρθρώσεων στα αρχικά στάδια, εντούτοις τα συμπτώματα να είναι χαρακτηριστικά ιερολαγονίτιδας. Τότε μιλάμε για την λεγόμενη μη ακτινογραφικά επιβεβαιωμένη αξονική σπονδυλαρθρίτιδα. Αυτός είναι ένας άλλος τύπος αξονικής Σπονδυλοαρθρίτιδας.
Οι ασθενείς με Αγκυλοποιητική Σπονδυλοαρθρίτιδα ενδέχεται να εμφανίσουν συμπτώματα και από άλλα όργανα, όπως για παράδειγμα από τους οφθαλμούς. Η φλεγμονή των ματιών ονομάζεται ιρίτιδα, ιριδοκυκλίτιδα ή ραγοειδίτιδα. Η ραγοειδίτιδα εκδηλώνεται με αιφνίδιο έντονο πόνο και θάμπωμα της όρασης. Με την υποψία της επιπλοκής αυτής επιβάλλεται άμεση έναρξη θεραπείας.
Η προσβολή της καρδιάς είναι πολύ σπάνια. Οι ασθενείς παρουσιάζουν ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας. Η προσβολή του πνεύμονα είναι επίσης σπάνια και σε περίπτωση που υφίσταται προσβάλλονται οι κορυφές των πνευμόνων και η βλάβη μοιάζει με τη βλάβη που προκαλεί η φυματίωση.
Η θεραπεία στοχεύει στην ανακούφιση του πόνου, στη διατήρηση της καλής λειτουργίας της σπονδυλικής στήλης και στην αναχαίτιση των παραμορφώσεων της νόσου. Σήμερα, τη θεραπεία εκλογής για την Αγκυλοποιητική Σπονδυλοαρθρίτιδα αποτελούν οι βιολογικοί παράγοντες.
Εκτός από την φαρμακευτική αγωγή εξίσου σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της νόσου παίζει και η διατήρηση της φυσικής δραστηριότητας. Προγράμματα ομαδικής ή ατομικής άσκησης ή ακόμα και ασκήσεις στο νερό, σε θερμαινομενή πισίνα είναι εξαιρετικά ευεργετικά για τη διατήρηση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης.
© Copyright 2020 zampeli-rheumatology.gr
Ραντεβού με την Ιατρό Ευαγγελία Κ. Ζαμπέλη